Από το χωράφι στο ράφι η τιμή ανεβαίνει έως και 180% και υπευθυνοι γι αυτό είναι κυρίως οι αγρότες.

Πριν από μερικές μέρες διαβάσαμε στο radio936 μια ανάρτηση με τίτλο: Από το χωράφι στο ράφι η τιμή ανεβαίνει έως και 180%. Συνεχώς εδώ και χρόνια, διαβάζουμε δηλώσεις υπευθύνων ( των πραγματικά υπευθύνων) για την αγροτική πολιτική, όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και των Ευρωπαίων, που προτρέπουν τους παραγωγούς να γίνουν οι ίδιοι έμποροι του προϊόντος που παράγουν. Οι παραγωγοί πρέπει να κατανοήσουν και το επαναλαμβάνω να κατανοήσουν, ότι αν θέλουν να δώσουν προστιθέμενη αξία στο προϊόν τους θα πρέπει οι ίδιοι να αναλάβουν και αυτόν τον κόπο, δηλαδή εκτός από παραγωγοί να γίνουν, έμποροι, μάνατζερ και διαφημιστές του εξαιρετικού ελαιολάδου, της σταφίδας και τόσων άλλων θησαυρών που τους προσφέρει η Γή τους. Αν δεν το καταλάβουν τότε θα συνεχίσουν την ζωή τους μεμψιμοιρώντας.
Συζητώντας για το θέμα αυτό με ένα................
φίλο που αγωνίζεται με πολύ μόχθο στα χωράφια του με άφησε έκπληκτο λέγοντας μου ότι δεν μου περισσεύει χρόνος για να ασχοληθώ με τη προώθηση του προϊόντος μου στην αγορά γιατί από το πρωί που θα ξυπνήσω μέχρι το βράδυ που θα κοιμηθώ εκτός από την καλλιέργεια των χωραφιών μου έχω και τα οικογενειακά βάρη.
Του αντέτεινα εγώ το εξής επιχείρημα: Γιατί δεν μαζεύεις μια ομάδα άλλων παραγωγών που παράγετε το ίδιο προϊόν και δίνοντας ένα μικρό ποσό να προσλάβετε έναν μάνατζερ (;) που θα ασχολείται με αυτή τη δουλειά, εσείς να παράγετε και αυτός να προωθεί για λογαριασμό σας;
-Μα τι λες τώρα, μου λέει, φτιάχτηκαν Συνεταιρισμοί, ομάδες παραγωγών και πιο ήταν το αποτέλεσμα; Να κονομήσουν οι επιτήδειοι και να αφήσουν πίσω τους ερείπια.
-Και ποιος φταίει για αυτό; του λέω εγώ.
Αυτοί που τα φάγανε! Μου λέει...
-Όχι δεν φταίνε αυτοί. Φταίνε αυτοί που τους είχαν αναθέσει τη διοίκηση και δεν τους ήλεγχαν ποτέ. Τους είχαν αφήσει απόλυτα ελεύθερους με αποτέλεσμα αυτοί, την ελευθερία να την μετατρέψουν σε ασυδοσία. Αυτοί μπορεί να ήταν επιτήδειοι από το χαρακτήρα τους, οι παραγωγοί γιατί τους άφησαν να κερδοσκοπούν εις βάρος τους;
-Γιατί είμαστε βλάκες και μας κοροϊδεύουν οι πονηροί, μου λέει
-Αυτό έγινε γιατί στο δεκαεξάωρο που ασχολούνται οι παραγωγοί με τις δουλειές τους δεν αφιερώνουν έστω ένα τέταρτο της ώρας να ενημερωθούν για τα κοινά. Απλώς να ενημερωθούν!!! τίποτα άλλο....
Τι φοβούνται;;;; Φοβούνται μήπως είναι κόπος; Φοβούνται μήπως γίνουν κακοί ελέγχοντας τους διαχειριστές των συμφερόντων τους; Ή μήπως τους κακοχαρακτηρίσουν ως παράξενους;
Είναι εγκληματικό για τους ίδιους τους παραγωγούς, πρώτα απ όλα, να ισχύει ένα από αυτά.
Έχεις όλη την καλή διάθεση και εμπιστεύεσαι κάποιον. πολύ καλά κάνεις!!! Μην ξεχνάς όμως ότι είναι άνθρωπος και μπορεί εύκολα να παρασυρθεί. Αν όμως ξέρει ότι εσύ ενδιαφέρεσαι για τις κινήσεις του και τις διαχειριστικές του ικανότητες θα είναι τουλάχιστον πιο προσεκτικός αν όχι πιο φιλότιμος.
Έτσι τελείωσε η κουβέντα μας και συνεχίσαμε να πίνουμε τον καφές μας.
Το πρόβλημα όμως δεν τελείωσε. Τον αγρότη και τον καταναλωτή συνεχίζει να τους εκμεταλλεύεται το εμπόριο, οι λεγόμενοι μεσάζοντες. Και τον μεν αγρότη να βρίσκεται στο έλεος των τραπεζών που καταφεύγει κάθε χρόνο για να μπορέσει να καλλιεργήσει, τον δε καταναλωτή να μην μπορεί να αγοράσει τα τόσο ποιοτικά προϊόντα της ελληνικής γης και να καταφεύγει στα φτηνιάρικα και ανεξέλεγκτα των τρίτων χωρών.
Και όσοι από τους αγρότες δεν έχουν καταφύγει στις τράπεζες σύντομα θα το κάνουν αν δεν σεβαστούν την αξία που πραγματικά έχει το προϊόν τους…….
Για τους δε καταναλωτές, θα περιμένουν πότε θα συνέλθουν οι αγρότες ( και με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου) για να μπορέσουν και αυτοί να βάλουν σπίτι τους ποιοτικό και φτηνό προϊόν.
Ο αγρότης δεν χρειάζεται κέρδος 180% χρειάζεται πολύ λιγότερο για να είναι ικανοποιητικά κερδισμένος. Για  να το πετύχει όμως αυτό υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Μην περιμένει ούτε απο το κράτος ούτε απο κανέναν άλλο να τον βοηθήσει. Απλά να πιάσει ο ένας το χέρι του άλλου και να πορευτούν για το καλό αυτού του τόπου.
Είναι τόσο δύσκολο ε;;;;